Mijn naam is Rosalie Griffioen. Ik studeer nu vijf jaar journalistiek in Zwolle. Toen ik zes was kreeg ik te horen dat ik kanker had, dat was een hele schok. Voor mijzelf, maar ook voor mijn familie. Kanker is altijd een belangrijk onderwerp gebleven in mijn leven. Hier wilde ik dan ook meer mee doen. Een paar jaar geleden heb ik verschillende persoonlijke blogposts voor de AYA website geschreven. Voor mijn afstudeerproject wilde ik me meer verdiepen in de ziekte en de problemen die patiënten zoals ik ondervinden. Ik hoop dat ik met mijn producties hulp en steun kan bieden aan AYA’s en hun naasten.
Survivor of ex-kankerpatiënt
Dan ben je plots survivor. Althans, zo noemen veel mensen dat. Je hebt de kanker overleefd, dus dan krijg je een stoere naam. Maar jij voelt je helemaal niet zo stoer. Na alle behandelingen ben je bekaf en zou je het liefst wegkruipen. Je verstoppen voor iedereen, die denkt dat jij gewoon weer beter bent. Natuurlijk is zo’n naam niet verkeerd bedoeld. Uiteindelijk is het toch een handige manier om internationaal over hetzelfde te kunnen spreken. Bij de naam Cancer Survivorship weet iedereen die met de ziekte te maken heeft waar het over gaat. Het voelt voor mij alleen wat wrang. Het woord uitspreken geeft me een naar gevoel en het horen ervan voelt pijnlijk.
Meer lezen?
Survivor of ex-kankerpatiënt – Rosalie Griffioen
Jonge ex-kankerpatiënten op zoek naar werk: de eerste baan
Kanker is meer dan de kanker alleen. Het is een chronische ziekte die je ook na behandeling levenslang bij je zal dragen. Dat ervaar ik elke dag. Die eeuwige lichamelijke en geestelijke klachten, maken het er voor mij als ex-kankerpatiënt niet makkelijker op. Heb je enig idee op welk belangrijk terrein een jonge patiënt van pakweg 25 echt moeilijk kan meekomen? Werk. Door kanker loop je plots tien stappen achter op leeftijdgenoten, want jij hebt geen tijd gehad om je te oriënteren, een bijbaan te zoeken en een studie af te ronden. Gaan werken is helemaal niet zo makkelijk, maar wel iets wat je mogelijk graag wil. Werk kan zoveel voor iemand betekenen. Het is meer dan dat bedrag dat aan het einde van de maand op je rekening verschijnt. Het kan echt een bron van geluk zijn. Dus: Hoe kom ik als ex-kankerpatiënt aan een baan? En meer in het algemeen: Wat kun je als patiënt zelf doen om je kansen op de arbeidsmarkt te vergroten? In mijn eigen speurtocht naar werk zoek ik antwoord op deze belangrijke vragen.
Meer lezen?
Jonge ex-kankerpatiënten op zoek naar werk: de eerste baan – Rosalie Griffioen
Meer aandacht voor werk tijdens kankerbehandeling hard nodig
Met goede ondersteuning gewoon (weer) werken met en na kanker? Het klinkt heel mooi, maar het is nog niet altijd de realiteit. Ruim een kwart van de (ex)-kankerpatiënten vindt de begeleiding van een bedrijfsarts namelijk onvoldoende. Dat blijkt uit het onderzoek ‘Doneer je ervaring’ over kanker en werk van de NFK, de Nederlandse Federatie van Kankerpatiënten organisaties onder 3500 (ex)kankerpatiënten. Hoewel 59 procent van de patiënten wel tevreden zijn (14 procent weet het niet), noemt Mirjam van Belzen, belangenbehartiger bij het NFK, dit resultaat toch zorgwekkend. Specifieke en deskundige begeleiding van de bedrijfsarts blijkt namelijk, net als bij andere chronische ziektes, nog steeds veelal te ontbreken. “Per jaar krijgen 45.000 van de werkende mensen de diagnose kanker en de meerderheid van hen (60 tot 90 procent) wil na anderhalf jaar weer aan de slag.” Ex-patiënten krijgen de kans terug te keren in de maatschappij, maar dus nog steeds niet altijd met genoeg informatie over de veranderde werksituatie. “Doordat we kankerpatiënten steeds beter kunnen behandelen, stijgt het aantal mensen dat kan (re)integreren en dan tegen problematiek rondom werk aanloopt ook.”
Meer lezen?
Meer aandacht voor werk tijdens kankerbehandeling hard nodig – Rosalie Griffioen