Artikel in de Trouw over het ‘het grote zwarte gat na kanker’ illustreert het belang van AYA onderzoek en AYA zorg. Onderzoek van Olga Husson toont aan dat het sociaal functioneren van jonge kankerpatiënten een jaar na de diagnose iets verbetert, maar daarna stagneert. Een op de drie patiënten heeft twee jaar na de diagnose (negentig procent van de 141 patiënten is dan beter) erg weinig sociale contacten, zo dat isolement dreigt.”Dat vind ik best veel voor jonge mensen die vol in het leven moeten staan. De sociale achterstand die ze opdoen door hun ziekte – door bijvoorbeeld lange tijd in het ziekenhuis te liggen – maken ze in twee jaar niet goed. Ze willen terugkeren in de maatschappij, maar stuiten op veel onbegrip voor bijvoorbeeld een langetermijneffect als vermoeidheid”, zegt Husson. AYA Sophia Sleeman herkent dit “Eerst voelde ik me de held: ik kreeg aandacht, kaartjes en begrip. Mensen lieten me niet vallen toen ik beter was, maar dachten: je hebt weer wat haar op je hoofd, dus gewoon dóórgaan nu.” Maar dat lukte Sleeman niet. “Ik was zó moe. Pas na de behandeling begon de verwerking, en besefte ik wat voor opdonder mijn lichaam had gehad.” Lees hier het hele artikel.